Anca-Sonia ° 1969, Boekarest, Roemenië
De beeldhouwster, kunstschilder en scenograaf, Anca-Sonia, woont en werkt in Frankrijk. Haar werk behoort voor een groot deel toe aan het patrimonium van de stad Grasse en maakt deel uit van collecties van kunststichtingen en gepassioneerde kunstverzamelaars.
Het politieke klimaat waarin Anca-Sonia op jonge leeftijd opgroeit, haar opvoeding, haar opleiding en de omgang met jonge, revolutionaire kunstenaars en fotografen hebben een grote impact op de vorming van de kunstenares Anca-Sonia. Als jonge adolescente was Anca-Sonia getuige van het politieke geweld en de politieke moorden onder de dictatuur van Ceausescu. Door deze gruwelen en ellende kampte Anca-Sonia kampte reeds op jeugdige leeftijd met existentiële vragen. Haar queeste leidt tot haar filosofische overtuiging die ze samenvat als ‘la préhistoire contemporaine’ of ‘de hedendaagse oertijd’ waarmee ze tot op heden haar hartverscheurende visie in al haar creaties weergeeft: sinds zijn bestaan levert de mens een eeuwige strijd tussen zijn instinct en zijn geest, tussen macht en onmacht, tussen liefde en haat, tussen hoop en wanhoop.
Anca-Sonia ’s creaties zoals b.v. de reeksen ‘Phoetus‘, Création’, ‘Couples’, ‘La forêt’, ‘Les taureaux’, ‘Les chevaux’ , meestal in aardkleuren of in monochroom wit of grijs, verwijzen vaak naar het scheppingsverhaal waarin de natuurkrachten gesymboliseerd weergegeven worden via de figuratie en waarin haar filosofie ‘la préhistoire contemporaine’ aan de basis ligt.
Anca-Sonia heeft als jonge, dynamische vrouw uiteraard ook levensdromen en vrouwelijke betrachtingen. Haar ultieme wens was altijd een eigen privé school, een academie op te richten en pedagoog te worden. Die droom realiseert ze in 1993 in de Franse stad Grasse met ‘l’Académie supérieure des beaux-arts Anca-Sonia’.
Naast het lesgeven wordt ze door haar aangeboren kunstenaarsziel gedreven om te creëren, schilderen en beeldhouwen. Het zijn de regelmatig terugkerende reeksen ‘La poupée en or’ die deze vrouwelijke aspiraties en passies vertolken.
Het oeuvre van de kunstenares Anca-Sonia beschrijven is niet zo eenvoudig. Zowel de techniciteit als de inhoud van haar schilderijen en haar beeldhouwwerk zijn complex.
Anca-Sonia gebruikt geen fotomateriaal om haar creaties af te beelden. Ze vertelt dat dat ze het liefst onder de huid van haar ‘sujet’ kruipt en de inwendige krachten ervan in haar opneemt om deze dan op haar doek of in haar constructies uit te spuwen.
De grondig bewerkte en complex samengestelde materie waarmee Anca-Sonia haar thema uitbeeldt maakt deel uit van de taal waarmee de kunstenares expressie geeft aan haar onderwerp. Het resultaat is dat alle onderdelen van het kunstwerk zo intensief bewerkt zijn dat ze op zich kleine stukjes kunst vormen. De toeschouwer kan onmogelijk ontkomen aan dit schouwspel van kracht en esthetiek.
Wat haar schilderijen betreft is voor Anca-Sonia de bewerking van de drager van primordiaal belang. Het is zeer intens werk dat al haar concentratie vereist en dat meerdere weken in beslag neemt. Na een klassieke academische opleiding in Boedapest heeft Anca-Sonia een opmerkelijk persoonlijke techniek ontwikkeld die enerzijds gebaseerd is op deze van de Oude Meesters van haar geboorteland en anderzijds het resultaat is van allerlei experimenten, ook scheikundige.
De kunstenares brengt onder meer een stevige pasta op de drager aan die samengesteld is uit een mengeling van verschillende media waardoor een reliëf ontstaat en het doek een driedimensionaal karakter geeft. Nadien schildert de gepassioneerde artieste met een door haar zelf samengestelde olieverf haar thema, waarbij lijnen, krassen en strepen de kracht van het kunstwerk nog meer verhogen.
De sculpturen van Anca-Sonia zijn zoals haar doeken grondig bewerkt. Ze zijn ontegensprekelijk de ‘sculpturale’ uitdrukking van haar gevoelens waarin we dezelfde kracht en expressie van haar picturaal werk terugvinden. Haar technieken die ze op haar schilderijen toepast zijn ook onderdeel van haar sculpturen. Eens de basis van het beeld gevormd is vermengt ze kritisch gekozen kleurenvlekken met extra materie. Het geheel wordt dan samen met het basismateriaal met een draaischijf geslepen. Om dit proces keurig te kunnen uitvoeren is haar materiaalkennis zoals o.m.de bewerking van porselein onmisbaar. Het resultaat is gewoonweg verbluffend. Onwillekeurig rijst de vraag of de kunstenares hiermee refereert naar iconen, eeuwenoude gesteente of naar de oerkracht van het ontstaan van de dingen? Vragen, die ook de hare zijn en aan de basis liggen van het hele oeuvre van de kunstenares Anca-Sonia.
Mia Goossens